مسأله 1251ـ اگر موقعى که امام در رکوع است به او اقتدا کند و به رکوع رود و به رکوع امام برسد نماز او صحيح است، خواه امام ذکر رکوع را گفته باشد يا نه و رکعت اوّل او حساب مى شود، امّا اگر به رکوع امام نرسد نمازش را بطور فرادى تمام کند و بنابر احتياط واجب اعاده نمايد، همچنين اگر شک کند به رکوع امام رسيده يا نه.
مسأله 1250ـ اگر در اثناء نماز به خاطر عذرى نيّت فرادى کند نمى تواند دوباره به جماعت برگردد و نيز اگر مردّد شود که نيّت فرادى کند يا نکند و بعد تصميم بگيرد نماز را به جماعت تمام کند جماعت او اشکال دارد، امّا هرگاه شک کند که نيّت فرادى کرده يا نه، بنا مى گذارد بر اين که نيّت فرادى نکرده است.
مسأله 1249ـ هرگاه مأموم به واسطه عذرى بعد از حمد و سوره امام از او جدا شد و نيّت فرادى کرد لازم نيست حمد و سوره را بخواند، ولى اگر پيش از تمام شدن حمد و سوره نيّت فرادى کند بايد آن مقدار را که امام نخوانده بخواند.
مسأله 1247ـ اگر مأموم در اثناء نماز شک کند که نيّت اقتدا کرده يا نه، چنانچه در حالى باشد که اطمينان پيدا کند مشغول جماعت است نماز را به جماعت تمام مى کند، ولى اگر اطمينان پيدا نکند بايد نماز را به نيّت فرادى انجام دهد.
مسأله 1245ـ اگر مأموم در ابتداى جماعت يا در اثناء، جلوتر بايستد جماعت او باطل مى شود، احتياط اين است که مساوى هم نايستد، بلکه کمى عقب تر قرار گيرد و اين عقب تر بودن در تمام حالات نماز مراعات گردد حتّى در حالت رکوع و سجود.
مسأله 1237ـ اگر امام در محراب باشد و کسى پشت سر او اقتدا نکرده باشد کسانى که در دو طرف محراب ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمى بينند نمى توانند به او اقتدا کنند، بلکه اگر کسى هم پشت سر امام اقتدا کرده باشد کسانى که دو طرف او ايستاده اند و به واسطه ديوار محراب امام را نمى بينند جماعت آنها اشکال دارد، ولى صفهايى که پشت سر آنها قرار دارد نمازشان صحيح است، همچنين اگر صفها به در مسجد برسد و از آن خارج گردد.
مسأله 1236ـ در جماعت چند چيز بايد رعايت شود:
اوّل ـ نبودن حايل
ميان امام و مأموم و همچنين ميان مأمومين نسبت به يکديگر بايد چيزى که مانع ديدن است نباشد، بلکه حايل شيشه اى نيز اشکال دارد، امّا اگر مأموم زن باشد حايل ميان او و مردان مانعى ندارد.
مسأله 1231ـ کسى که در نماز وسواس دارد و وسواس او اسباب اشکال نماز مى شود، چنانچه بداند در صورتى که نماز را با جماعت بخواند از وسواس راحت مى شود بايد نماز را به جماعت بخواند.
مسأله 1230ـ جايز است «امام جماعت» که يک بار نماز خود را با جماعت خوانده آن را با جماعت ديگرى دوباره بخواند، امّا بيش از دوبار اشکال دارد، بنابراين يک امام جماعت مى تواند در دو مسجد اقامه جماعت کرده و نماز را دوباره بخواند.
مسأله 1229ـ هرگاه جماعت برپا شود مستحبّ است کسى که نمازش را فرادى خوانده دوباره باجماعت بخواند و اگر بعداً بفهمد که نماز اوّلش باطل بوده نماز دوم کافى است.
مسأله 1203ـ نماز قضا را مى توان با جماعت خواند، خواه نماز امام جماعت ادا باشد يا قضا، ولى احتياط مستحب اين است که هر دو يک نماز را بخوانند، مثلاً نماز قضاى ظهر را با نماز ظهر بخواند و نماز قضاى عصر را با نماز عصر.
مسأله 925ـ مستحبّ است در رکعت اوّل نماز پيش از خواندن حمد بگويد:
«اَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ» و نيز مستحبّ است امام جماعت «بِسْمِ اللّه» را در رکعت اوّل و دوم نماز ظهر و عصر در جماعت بلند بگويد، همچنين مستحبّ است حمد و سوره و اذکار نماز را شمرده بخواند و آيات را به هم نچسباند و مخصوصاً به معنى آنها توجّه داشته باشد و اگر نماز را با جماعت مى خواند بعد از تمام شدن حمد امام، به اميد ثواب پروردگار بگويد: «اَلْحَمْدُ لِلّهِ رِبِّ الْعالَمينَ» و بعد از خواندن سوره «قُلْ هُوَ اللّه اَحَدٌ» يک يا دو يا سه مرتبه بگويد: «کَذلِکَ اللّهُ رَبِّى» يا «کَذلِکَ اللّهُ رَبُّنَا».
مسأله 912ـ کسى که درياد گرفتن قرائت و ذکر نماز کوتاهى کرده نمازش باطل است و اگر وقت تنگ شده احتياط واجب آن است که با جماعت نماز بخواند و اگر دسترسى به جماعت ندارد نمازش در تنگى وقت صحيح است.
مسأله 911ـ بايد قرائت و ذکر نماز را صحيح بخواند و اگر نمى داند ياد بگيرد، امّا کسانى که نمى توانند تلفّظ صحيح را ياد بگيرند بايد همانطور که مى توانند بخوانند و براى چنين اشخاصى بهتر است که تا مى توانند نماز خود را با جماعت به جا آورند.
مسأله 870ـ هرگاه اصل نماز را براى خدا مى خواند، ولى به قصد ريا آن را در مسجد يا در اوّل وقت يا با جماعت انجام مى دهد نمازش باطل است، ولى اگر براى ريا نيست بلکه نماز خواندن در اوّل وقت يا در مسجد براى او راحت تر است اشکالى ندارد.
مسأله 572ـ مستحبّ است نماز ميّت را با جماعت بخوانند، ولى کسى که نماز ميّت را با جماعت بخواند بايد تمام تکبيرها و دعاهاى آن را بخواند و همان گونه که گفته شد خواندن دعاهاى مفصّل بالا مستحبّ است و اگر کسى آن را حفظ ندارد، مى تواند از روى کتاب بخواند.
اگر هیئت امنا مسجدی با پول مردم و مسجد،یه خانه ای برای روحانی مسجد بسازن و قصدشون این باشه که روحانی که برای مسجد می اید در این خانه سکونت بگیرد .ولی امام جمعه شهر امده توی خانه مسجد و به نماز امدن در مسجد اهمیتی ندهد به دلیل مشغله کاری و حتی نماز صبح اصلا نیاید مسجد،ایا از نظر شرعی اشکالی ندارد؟
مطابق نظر آیة الله مکارم شیرازی نماز عید مستحب است و در زمان غیبت امام می‌تواند به‌صورت فرادا یا جماعت خوانده شود. من می‌خواستم علت آن را بدانم که چرا مستحب است و به جماعت هم خوانده می‌شود زیرا در مکتب شیعه می‌دانیم که نمازهای مستحب به‌صورت جماعت خوانده نمی‌شود. منتظر جواب هستم.
توجه: من مقلد شما هستم و نماز را مثل سایر مردم به‌صورت جماعت می‌خوانم ولی مردم بسیاری از من سؤال می‌کنند و من جوابی ندارم.
اگر برای حفظ وحدت در خارج از کشور برای عده‌ای از شیعیان به‌عنوان امام جماعت نماز عید فطر را اقامه کنیم و فردای آن روز هم عده‌ای دیگر از شیعیان طبق ملاک خودشان عید فطر اعلام کرده‌اند آیا می‌شود به‌عنوان امام جماعت برای آنها هم نماز را اقامه کرد درصورتی‌که خود امام جماعت یکی از این دو روز را عید می‌داند؟
برفرض اینکه امام و مأموم هر دو وظیفه‌شان نماز احتیاط باشد مأموم می‌تواند در نماز احتیاط به امام اقتدا کند و در این صورت حمد امام کفایت از مأموم نیز می‌کند؟
در مجتمع مسکونی عده‌ای از ساکنین اقدام به برگزاری نماز جماعت نموده‌اند که این موضوع هیچ مزاحمتی برای همسایگان ندارد لکن یک نفر از ساکنین اعتراض کرده است؛ لطفاً بفرمایید در مورد برگزاری نماز جماعت و همچنین سایر مراسمات فرهنگی یا ورزشی تکلیف چیست؟
