اخيراً معاملاتي به صورت « مشاع زماني » انجام مي شود؛ نه مشاع در مقابل مشاع مکاني. مثل اين که خانه اي به صورت مشاع پنجاه پنجاه به زيد و عمرو تعلق دارد. مشاع زماني يعني هر چند هر دو نفر مالک ملک هستند ولي به اين صورت که ملک از لحاظ استفاده شش ماه براي يکي، و شش ماه براي ديگري است. اين به دليل عدم نياز به مکان مورد نظر در طول سال است. بنابراين، دو يا حتّي ده نفر مي توانند با هم منزلي را بخرند تا هر کدام در زمان خاصّي از آن استفاده کنند. آيا اين گونه معاملات صحيح است؟
به گفته امامجمعه محل که معامله با بهایی اشکالی ندارد خرید کردیم و اکنونکه به این شخص بدهکار شدیم متوجه شدیم که این کار جایز نیست. اکنون تکلیف این لوازم و بدهیها چیست؟
اگر يك فقره چك، در ضمن قرارداد معمولى به عنوان امانت ذكر شده باشد و عودت آن، منوط به بعد از پرداخت اصل بدهى باشد به گونهاى كه اگر بدهى پرداخت نگردد، از اين چك امانى استفاده شود، آيا اين چك امانت حساب مىشود يا ضمانت؟