بعضى از كارمندان دولت يا نهادها اقدام به اخذ موافقت اصولى جهت تأسيس كارخانه و مانند آن مىكنند و يكى از شرايط اخذ موافقت اصولى انفصال از شغل دولتى است، لذا آنها با استعفاى صورى پس از كسب موافقت اصولى دوباره به سر كار خود برمىگردند، آيا گرفتن حقوق از دولت براى آنها جايز است؟
ساعات كار رسمى ادارات معمولاً 8 ساعت است، و به طور منطقى اگر كسى اين هشت ساعت را كار
كند نيازى به اضافه كارى نيست؛ امّا كاركنانى هستند كه به دلايل گوناگون كارشان را خوب انجام نمى دهند و پس از پايان ساعات كارى به اصطلاح اضافه كارى كرده، و يا روزهاى ديگر كه تعطيل است (اغلب پنجشنبه ها) به سر كار مىآيند وحقوق اضافه مىگيرند. اين كار شرعاً چه حكمى دارد؟ كسانى كه شاهد و ناظر رفتارهاى اين گونهاى هستند چه مسؤوليّتى دارند؟
چنانچه شرکتى با هدف کسب امتیازات مالى و پشتیبانى از برنامه هاى خود، فردی از کارگزاران دولت یا بانک ها را به خاطر موقعیت شغلی، عضو هیئت مدیره شرکت معرّفى یا انتخاب نماید و با واگذارى سهام در سرمایه شرکت شریک نماید و آن شخص نیز به هر ترتیب از قصد شرکت آگاه باشد، آیا حقوقى که از طرف شرکت به وى پرداخت مى شود، یا اصل سود سهامى که از طریق مذکور به نام او ثبت گردیده، براى گیرنده حلال است؟ حقوقى که شخص مذکور از مؤسّسه اصلى متبوع مى گیرد چه حکمى دارد؟
چنانچه شخصى چندین سال در اداره اى مشغول به کار باشد؛ آیا می توان او را به هرعلتی اخراج کرد؟ با توجه به وجود قانونی که در صورت اخراج، باید مبلغ معیّنى به او بدهند تا از آنجا برود؛ تکلیف کارفرما چیست؟
آیا فرد مسلمان می تواند ورزشی را شغل خود قرار دهد و در مقابل آن پول هنگفتی از بیت المال بگیرد مانند فوتبال که یک فوتبالیست با حقوق های چند صد میلیونی امرار معاش می کند؟
