مسأله 738ـ هرگاه کسى مشغول نماز است و در وسط نماز لباس يا بدن او نجس شود، يا بفهمد لباس يا بدن او نجس شده است امّا نداند همان موقع نجس شده يا از قبل نجس بوده، چنانچه آب در دسترس اوست و آب کشيدن بدن يا لباس يا عوض کردن آن نماز را به هم نمى زند بايد همان موقع آن را آب بکشد، يا عوض کند، سپس نماز را ادامه دهد و اگر ممکن نيست بايد نماز را بشکند و با بدن و لباس پاک نماز بخواند و اين در صورتى است که وقت تنگ نباشد و الاّ با همان حال نماز مى خواند و صحيح است.
مسأله 735ـ لباس نمازگزار شش شرط دارد: 1ـ پاک بودن. 2ـ غصبى نبودن، بنابراحتياط واجب. 3ـ ازاجزاء مردار نباشد. 4ـ از حيوان حرام گوشت نباشد. 5 و 6ـ اگر نمازگزار مرد است لباس او از ابريشم خالص يا طلا بافت نباشد و شرح اينها در مسائل آينده خواهد آمد.
مسأله 389ـ در غسل ارتماسى بايد تمام بدن پاک باشد(بنابر احتياط واجب) ولى در غسل ترتيبى پاک بودن تمام بدن لازم نيست، همين اندازه که هر عضو پيش از غسل دادن پاک باشد، کافى است.
مسأله 490ـ هنگامى كه زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند و عبادتهاى خود را انجام دهد و هرگاه قبل از گذشتن ده روز از ولادت، دوباره خون ببيند چنانچه روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، روى هم رفته ده روز يا كمتر از ده روز است، تمام آن نفاس مى باشد؛ ولی روزهایی که در وسط پاك بوده، عباداتش صحيح است.
مسأله 483ـ هرگاه زن پيش از ده روز پاک شود ولى احتمال مى دهد که در باطن خون است بايد به وسيله قدرى پنبه خود را امتحان کند، چنانچه پاک بود غسل کند و عبادتهاى خود را انجام دهد و اگر پاک نبود، هرچند به خونابه آلوده باشد بايد مطابق احکامى که سابقاً درباره حائض گفته شد عمل نمايد.
مسأله 482ـ هرگاه زن پيش از ده روز پاک شود و بداند که در باطن خون نيست، بايد غسل کند و عبادتهاى خود را انجام دهد، اگرچه يقين داشته باشد پيش از تمام شدن ده روز دوباره خون مى بيند.
مسأله 472ـ زنانى که از خون پاک نمى شوند ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را که مى بينند نشانه حيض و بقيّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهايى که نشانه حيض دارد در هر دو ماه يک اندازه است، امّا وقت آن يکى نيست، بايد آن چند روزى که نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.
مسأله 469ـ زنى که «عادت وقتيّه» دارد اگر در وقت عادت خود، يا دو سه روز قبل يا بعد از عادت خون ببيند بطورى که بگويند حيض را جلو يا عقب انداخته، بايد به حکم زنهاى حائض عمل کند، خواه آن خون نشانه هاى حيض را داشه باشد يا نه.
مسأله 468ـ زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك شود، دو مرتبه سه روز يا بيشتر خون ببيند و مجموع روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، از ده روز بيشتر نشود (ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اوّل باشد) چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را ديده حيض قرار دهد، ولى در روزهاى وسط كه پاك است حكم طاهر را دارد.
مسأله 467ـ زنى که از خون پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون او نشانه هاى حيض را دارد، امّا شماره روزهاى خونى که نشانه حيض را دارد يک اندازه نيست، چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را نشانه حيض دارد حيض قرار دهد.
مسأله 459ـ هرگاه زنى در تمام ماه پاک نمى شود، ولى در دوماه پشت سر هم چند روز معيّن (مثلاً از اوّل تا هفتم ماه) خونى را که مى بيند، نشانه هاى حيض را دارد، امّا بقيّه چنين نيست، او نيز بايد همان ايّام را عادت قرار دهد.
مسأله 454ـ هرگاه در آخر وقت پاک شود، امّا وقت براى غسل ندارد فقط مى تواند تيمّم کند و يک رکعت نماز را در وقت و بقيّه را در خارج وقت به جا آورد نماز بر او واجب نيست، ولى اگر گذشته از تنگى وقت تکليفش تيمّم است، مثل اين که آب براى او ضرر دارد بايد تيمّم کند و نماز را به جا آورد.
مسأله 453ـ هرگاه در آخر وقت نماز پاک شود بايد غسل کند و نماز را بخواند، حتّى اگر به اندازه يک رکعت نماز وقت داشته باشد احتياط واجب خواندن نماز است و در صورت نخواندن، قضاى آن را به جاآورد.
مسأله 452ـ هرگاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يك نماز پاك باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را بايد بعداً قضا كند و در اندازه «وقت براى انجام واجبات» بايد ملاحظه حال خود را نمايد، مثلاً براى مسافر به اندازه دو ركعت و براى حاضر، به اندازه چهار ركعت و كسى كه وضو ندارد، وقت وضو را نيز بايد در نظر بگيرد و همچنين تطهير لباس و بدن و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتياط واجب، قضا كردن نماز است.
مسأله 435ـ هرگاه سه روز پشت سر هم خون ببيند و پاك شود چنانچه دوباره خون ببيند و تمام ايّامى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، روى هم رفته از ده روز بيشتر نشود، حیض است، البتّه روزهایی که در وسط پاک بوده، حکم زنان پاک را دارد.
مسأله 414ـ هرگاه زن مستحاضه بداند پيش از گذشتن وقت نماز بکلّى پاک مى شود و يا به اندازه خواندن نماز، خون قطع مى گردد، بنابر احتياط واجب بايد صبر کند و هنگامى که پاک شد غسل کند، يا وضو بگيرد و نماز را بخواند.
مسأله 284ـ شرايط وضو دوازده چيز است: شرط اوّل: پاک بودن آب وضو. شرط دوم: اين که مطلق باشد، بنابراين وضو با آب نجس يا مضاف باطل است، اگرچه نداند يا فراموش کرده باشد و اگر نمازى با آن خوانده بايد اعاده کند.
مسأله 210ـ هرگاه شک کند که زمين نجس با آفتاب خشک شده يا نه، يا چيزى مانع تابش آفتاب بوده يا نه و يا قبلاً عين نجاست را برطرف کرده است يا نه، آن زمين نجس است.
مسأله 187ـ اگر چيزى نجس شود چنانچه آن را در ظرفى بگذارند و سه مرتبه آب روى آن بريزند و خالى کنند پاک مى شود و ظرف هم پاک مى گردد و اگر مانند لباس يا چيزى که فشار لازم دارد باشد، بايد در هر مرتبه آن را فشار دهند و ظرف را کج کنند تا آب، بيرون بريزد.
