مسأله 1334ـ در روزه واجبى که وقت آن معيّن نيست (مانند روزه قضا) اگر قصد کند يکى از مبطلات روزه را انجام دهد يا مردّد شود که به جا آورد يا نه، چنانچه به جا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيّت کند روزه اش صحيح است و اگر روزه مستحبی باشد تا پیش از غروب آفتاب می تواند دوباره نیت کند.
مسأله 1333ـ هرگاه در ماه رمضان يا هر روزه واجب معيّن ديگر، از نيّت روزه برگردد، يا مردّد شود که روزه بگيرد يا نه، روزه اش باطل مى شود، همچنين اگر نيّت کند چيزى که روزه را باطل مى کند به جا آورد، مثلاً تصميم بر خوردن غذا بگيرد، روزه اش باطل مى شود، هرچند اصلاً غذا هم نخورد، مگر اين که در آن حال توجّه نداشته باشد که فلان عمل روزه را باطل مى کند.
مسأله 904ـ هرگاه غير سوره «قُلْ هُوَ اللّهُ» و «قُلْ يا اَيُّهَا الْکافِرُونَ» را در نماز بخواند مى تواند آن را رها کرده و سوره ديگرى را بخواند، به شرط اين که به نصف نرسيده باشد.
مسأله 903ـ عدول کردن از سوره «قُلْ هُوَ اللّهُ»، يا سوره «قُلْ يا اَيُّهَا الْکافِرُونَ» به سوره ديگرى در هر نماز باشد جايز نيست، جز در نماز جمعه که اگر به جاى سوره جمعه و منافقين يکى از اين دو سوره را بخواند پيش از آن که به نصف برسد مى تواند آن را رها کرده، سوره جمعه و منافقين را بخواند.
ز: نماز جمعه دو رکعت است مانند نماز صبح و دو قنوت دارد يکى در رکعت اوّل پيش از رکوع و دومى در رکعت دوم بعد از رکوع. مستحبّ است امام در رکعت اوّل، بعد از حمد، سوره جمعه را بخواند در رکعت دوم، سوره منافقين را و هرگاه مشغول يکى از اينها شود احتياط واجب آن است که به سوره ديگرى عدول نکند.
مسأله 699ـ عدول از نماز قضا به نماز ادا و از نماز مستحب به نماز واجب، جايز نيست، ولى عدول از نماز ادا به قضا جايز است و اگر نماز قضا، قضاى همان روز باشد احتياط واجب اين است که عدول کند و بعد از فراغت از نماز قضا، نماز ادا را بخواند، البته اين در صورتى است که جاى عدول باقى باشد، مثلاً در صورتى مى تواند نيّت را به قضاى صبح برگرداند که داخل رکوع رکعت سوم از نماز ظهر نشده باشد.
مسأله 678ـ هرگاه از روى غفلت يا فراموشى شروع به نمازعشا کند و در اثنا بفهمد که نماز مغرب را نخوانده بايد نيّت را به نماز مغرب برگرداند، مگر اين که وارد رکوع رکعت چهارم شده باشد که در اين صورت عدول جايز نيست و بايد ادامه دهد و نماز مغرب را بعد به جا آورد.
مسأله 16ـ عدول، يعنى تغيير تقليد از مجتهدى به مجتهد ديگر، جايز نيست بنابر احتياط واجب، مگر آن که مجتهد دوم اعلم باشد و اگر بدون تحقيق عدول کرده بايد بازگردد.
فرموده بوديد كسانى كه مقلد حضرت امام قدس سره بودند مىتوانند در مسائلى كه فرموديد مثل قربانى حج به فتواى شما عمل كنند. آيا در مورد مقلدين مرحوم آقاى فاضل رحمهالله هم‌چنین است؟
بر شخصى حج اِفراد واجب گشته و به‌قصد انجام آن دریکی از میقات‌ها مُحرم شده است. آيا چنين شخصى مى‌تواند نيّت خود را به عمره تمتّع تبديل نمايد و حج تمتّع بجا آورد؟ آيا مى‌تواند حج اِفراد را به عمره مفرده تبديل نموده و پس از انجام آن، براى عمره تمتّع محرم شود؟
اگر شخصی برای فرار از روزه به فردی که مقلد معظم له است بگوید: با فروبردن سر در آب روزه را باطل کند و بعد از اتمام ماه رمضان، برای جبران کفاره آن به آیت‌الله سیستانی عدول نماید، این کار جایز است؟
شخصی شک بین 2 و 4 درحال نشسته کرده و بنا روبر 4 گذاشته، بعد اتمام 2 رکعت احتیاط بجا آورده که در وسط نماز احتیاط یقین کرده که شکش بین 3و 4 بوده، حال وظیفه ی او چه می باشد؟
آیا حکم عدم جواز عدول از سوره توحید و کافرون در نماز، شامل نماز مستحبی هم می شود؟ اگر تنها آیه قل یاایها الکافرون یا قل هو الله را بگوید باز هم عدول ممنوع است؟
