کسى که فقط 28 روز از ماه رمضان را درک بکند چون‌که در اوّل ماه مبارک در ایران است و آخر ماه مبارک در یک کشور عربى است که ماه شوّال یک روز زودتر دیده می‌شود و لهذا 28 روز را درک کرده است آیا قضاى یک روز بر او واجب است یا هیچ قضا لازم نیست؟
با توجه به سؤال‌های مکرر مقلّدین معظّم له در خصوص قضا و کفارّه روزه برای بانوان در هنگام بارداری و شیردهی، خواهشمندم نظر شریفتان را در مورد احتمالات ذیل که به‌صورت دسته‌بندی آماده‌شده است بیان فرمایید.
1- چنانچه روزه در ماه مبارک رمضان برای خودش ضرر دارد و انجام قضای آن تا سال بعد نیز برای خودش ضرر داشته-باشد؟
2- چنانچه روزه در ماه مبارک رمضان برای خودش ضرر دارد ولی انجام قضای آن تا سال بعد، برای حمل و یا فرزندش ضرر داشته باشد؟
3- چنانچه روزه در ماه مبارک رمضان برای خودش ضرر دارد و قضای آن را تا سال بعد بدون عذر بجا نیاورد؟
4- چنانچه روزه در ماه مبارک رمضان برای حمل و یا فرزندش ضرر دارد ولی انجام قضای آن تا سال بعد، برای خودش ضرر داشته باشد؟
5- چنانچه روزه در ماه مبارک رمضان برای حمل و یا فرزندش ضرر دارد و انجام قضای آن تا سال بعد نیز برای حمل و یا فرزندش ضرر داشته باشد؟
6- چنانچه روزه در ماه مبارک رمضان برای حمل و یا فرزندش ضرر دارد و قضای آن را تا سال بعد بدون عذر بجا نیاورد؟
آیا کسی که یقین دارد ماه رمضان را به دلیل عذر شرعی نمی‌تواند روزه بگیرد و تا رمضان سال آینده نیز نمی‌تواند قضای آن را بجا آورد، قبل از ماه رمضان می‌تواند کفاره آن روزه‌ها را بدهد؟
اگر شخصی موی ضخیم بین عورت و نافش درآمده باشد اما نداند از نشانه‌های بلوغ است و نشانه‌های دیگر را هم نداشته باشد و روزه‌های واجب ماه رمضان را نگیرد حکمش چیست؟ یعنی آیا علاوه بر روزه قضا کفاره هم دارد؟
فردی روزه قضا گرفته و در دقایقی تا اذان مغرب، به علت تاریکی هوا، گمان کرده که اذان گفته‌اند و روزه را افطار نموده است و به‌محض اینکه متوجه شده که هنوز وقت اذان نرسیده، خوردن را قطع کرده و تا دقایقی بعد از اذان چیزی نخورده است، آیا روزه‌ی او باطل است؟
فردی قصد گرفتن روزه قضا دارد ولی شک به تحمل روزه داشته باشد و لذا با خود قرار بگذارد که اگر تا ظهر تحمل کرد روزه را ادامه دهد و چنانچه قبل از موقع قرار، از روی فراموشی غذایی بخورد آیا روزه او صحیح است؟
