در رساله بیان‌شده که برای تشخیص آهنگ لهو و لعب از آهنگ غیر آن، باید به افراد متدین مراجعه کرد؛ ازآنجاکه همواره نمی‌توان به این افراد مراجعه کرد، تکلیف چیست؟
آیا استفاده از موسیقی‌هایی که از تلویزیون پخش می‌شوند و ما از طریق دانلود یا ضبط کردن و بدون خرید، آن را در اختیارداریم (با توجه به اینکه صداوسیما حق پخش آنها را خریداری کرده است) جایز است؟
در مواردی که مبیع مستحق للغیر درمی‌آید با توجه به تغییر فاحش نرخ تورم و نیز کاهش ارزش پول، آیا مشتری علاوه بر ثمن پرداختی و نیز خسارت ناشی از هزینه‌های متحمل شده برای انجام معامله، استحقاق مطالبه چیزی اضافه دارد یا خیر؟ لطفاً در صورت استحقاق، عنوان آنها بفرمایید.
چنانچه عمل به حقّ الحضانه (واگذاری فرزند بعد از تمام شدن مدّت حضانت مادر) باعث فساد و انحراف اخلاقى و تربیتى باشد و کودک در معرض فساد قرار گیرد در این صورت آیا بازهم حقّ حضانت برای پدر ثابت است یا ساقط می‌شود؟
افشاى برخى از اسرار بيماران روانى ممكن است باعث جلوگيرى از جرم‌های قانونى و یا موجب كاهش فساد يا فحشا گردد. آيا انتقال چنين اطّلاعانی به نيروهاى امنیتی جايز، يا واجب است؟ (با توجّه به اينكه در صورت افشا، اعتماد مردم از آنها سلب می‌شود.)
یکى از امورى که در عصر و زمان ما بیداد می‌کند و جوانان ما را به کام نیستى می‌کشاند، مسئله فساد اخلاقى است که جنبه مای گوناگونى دارد. یکى از جنبه های بارز آن، گسترش فیلم‌های ضد اخلاقی است که سهم بسزایى در از بین بردن فرهنگ جامعه و به انحراف کشاندن جوانان، ایفا می‌کند و متأسفانه دستگاه‌های انتظامى و قضایى در این زمینه ضعیف عمل می‌نمایند. آیا می‌توان این‌گونه وسایل را به دلیل اینکه فرهنگ اسلامى ما را از بین می‌برد، نابود کرد؟ آیا می‌توان وسایلى مثل آنتن ماهواره و مانند آن‌که همان تأثیر و شاید شدیدتر از آن را دارد، نابود کرد؟
اگر کسى در مورد وقفى که حدود پانصد سال پیش وقف شده و عمل شده، اکنون شک نماید که آیا واقف حقّ وقف کردن را داشته یا نه، آیا این گونه شک را محکوم به فساد مى دانید یا صحّت؟
آیا می‌توان این نوارهاى ویدیویى و وسایلى مثل آنتن ماهواره و مانند آن که منشأ فساد می‌باشد را به دلیل اینکه فرهنگ اسلامى ما را از بین می‌برد، نابود کرد و در صورت نابودی کسی که نابود می‌کند ضامن می‌باشد؟
چنانچه شخصی با استفاده از فضای مجازی مبادرت به ارتکاب موارد خلاف اخلاق عمومی نماید و دارای شاکی خصوصی هم نباشد -صرفنظر از اصل اتهام یا انتساب آن به وی - از مصادیق محارب و مفسد فی الأرض میتواند تلقی شود و یا با شبهه در دم، مسلم صرف تعزیر توسط حاکم کفایت می‌کند؟
آیا مى توان این نوارهاى ویدیویى و وسایلى مثل آنتن ماهواره و مانند آن که منشاء فساد می باشد را به دلیل این که فرهنگ اسلامى ما را از بین مى برد، نابود کرد و در صورت نابودی کسی که نابود می کند ضامن می باشد؟
در شهری فساد و منکرات و بدحجابى شایع گشته، شخصی که به هیچ وجه تاب تحمّل آن را ندارد. با توجّه به دستور اکید خداوند متعال در قرآن کریم، سوره مبارکه نساء، آیه 100، آیا براى نجات خود از این فساد، بهتر نیست به شهرهاى دیگری هجرت نماید؟
