با توجّه به اهمیّت مسأله ولایت اهل بیت(علیهم السلام)، که حقیقت ایمان و روح عبادات است، و هیچ عبادتى اعمّ از نماز و روزه و مانند آن بدون ولایت اهل بیت(ع) مقبول درگاه خداوند قرار نخواهد گرفت، و روایات در این زمینه در حدّ تواتر است، آیا حضرت عالى نماز را فرع بر ولایت مى دانید، یا ولایت را فرع بر نماز مى دانید؟ از نظر اهمیّت کدام یک از این دو مقدّم بر دیگرى است؟ عزادارى در مصائب ائمّه(علیهم السلام)، خصوصاً خامس آل عبا، حضرت سیّد الشهداء(علیه السلام) که از افضل قربات است، و آثار همان ولایت و محبّتى است که در اعماق وجود شیعیان و موالیان خاندان عصمت و طهارت(علیهم السلام) قرار دارد، چه نقشى در قبولى نماز و سایر عبادات دارد؟
