در سحرگاه ماه مبارک رمضان اغلب طعم و بوى بعضى از غذاها، یا خمیردندان، براى مدّتى دردهان می‌ماند، در این موارد پس از چند بار بیرون ریختن آب دهان، اگر بازهم طعم یا بوى این‌ها دردهان باقى بماند تکلیف چیست؟
فردی هنگام روزه قند خونش به‌شدت افت می‌کند و دچار سردرد شدید می‌شود از چند عالم به دین پرسیدم، به من گفتند طبق فتوای آیت‌الله زنجانی و آیت‌الله سبحانی برای ذوالعطاش و همچنین معتاد که می‌تواند به مقدار رفع مشقت تریاک مصرف کند و روزه‌اش هم صحیح است، برای رفع مشقت از روزه‌دار و قانون بسط دادن احکام، شما هم می‌توانید تعدادی قند و کمی آب برای رفع مشکلتان مصرف کنید و دیگر تا افطار چیزی نخورید و روزه‌ی شما صحیح می‌باشد نظر شما در این مورد چیست؟
معظم له در مورد مسواک زدن می‌فرمایید: اگر رطوبت به‌قدری کم باشد که در آب دهان مستهلک شود ضرری به روزه وارد نمی‌کند، ولی نسبت به آدامس می‌فرمایید: با توجه به حل شدن تدریجی آن مبطل روزه است؛ آیا این حل شدن تدریجی از موارد مستهلک شدن نیست؟ خصوصاً در مورد آدامس‌های معمولی (غیر از سقز طبیعی) که ظاهراً تغییری در جرم آن‌ها بعد از مدت‌ها استفاده، مشاهده نمی‌شود؟
