من دهانم بسیار بدبوست لذا برای رفع آن باید مدام آدامس در دهان داشته باشم تا همسرم یا اطرافیان اذیت نشوند در روزهای ماه رمضان مجبورم از دیگران دوری‌کنم تا متوجه این عیبم نشوند گاهی اوقات که مجبورم در کنار دیگران باشم مجبور می‌شوم آدامس بخورم تا با بوی بد باعث تنفر دیگران از خودم نشوم، حکم روزه‌هایی که این‌گونه شکستم چیست و آیا کفاره عمد نیز دارد؟
فردی هنگام روزه قند خونش به‌شدت افت می‌کند و دچار سردرد شدید می‌شود از چند عالم به دین پرسیدم، به من گفتند طبق فتوای آیت‌الله زنجانی و آیت‌الله سبحانی برای ذوالعطاش و همچنین معتاد که می‌تواند به مقدار رفع مشقت تریاک مصرف کند و روزه‌اش هم صحیح است، برای رفع مشقت از روزه‌دار و قانون بسط دادن احکام، شما هم می‌توانید تعدادی قند و کمی آب برای رفع مشکلتان مصرف کنید و دیگر تا افطار چیزی نخورید و روزه‌ی شما صحیح می‌باشد نظر شما در این مورد چیست؟
معظم له در مورد مسواک زدن می‌فرمایید: اگر رطوبت به‌قدری کم باشد که در آب دهان مستهلک شود ضرری به روزه وارد نمی‌کند، ولی نسبت به آدامس می‌فرمایید: با توجه به حل شدن تدریجی آن مبطل روزه است؛ آیا این حل شدن تدریجی از موارد مستهلک شدن نیست؟ خصوصاً در مورد آدامس‌های معمولی (غیر از سقز طبیعی) که ظاهراً تغییری در جرم آن‌ها بعد از مدت‌ها استفاده، مشاهده نمی‌شود؟
