با فرضي كه می‌داند به‌واسطه خون دادن، چون غش‌وضعف حاصل می‌شود و به او مايعات می‌خورانند، با این علم اقدام به این کار حکم باطل كردن عمدي روزه پيدا می‌کند؟
به‌تازگی خداوند فرزندى به من عنایت کرده است، با توجّه به این‌که فرزند اوّل من است به هنگام شستن کهنه‌هایش حالت تهوّع و قى کردن به من دست مى‌دهد و گاهى نیز قى مى‌کنم، اگر در حال روزه این حالت پیش آید چه حکمى دارد؟
گر فردی به‌طور عمد در ماه رمضان قی کند (مانند فروبردن انگشت در دهان) و موجب باطل شدن روزه شود آیا فرد باید کفاره آن روز را بپردازد یا نه‌فقط قضا کافی است؟
آیا قید یک یا چند روز در مسئله 1373 موضوعیت دارد و حتماً باید یک یا چند روز گذشته باشد و یادش آید تا قضای روزه واجب شود (بنا بر احتیاط واجب) یا مطلق فراموشی غسل حتی اگر بعد از اذان صبح همان روز یادش بیاید باز باید بنا بر احتیاط واجب روزه را قضا کند؟
بنده در ماه رمضان سال قبل، در پادگان موقع سحر، جنب شدم، امّا به خاطر تنگی وقت، مجبور شدم به‌جای غسل جنابت، تیمم کنم و صبح همان روز که آمدم مرخصي، غسل کردم، ولی بعد فهمیدم که تیمم خودم را صحیح انجام ندادم؛ حکم روزه‌ی من چیست؟
