مسأله 102ـ خون انسان و هر حيوانى که خون جهنده دارد (يعنى اگر رگ آن را ببرند خون از آن به سرعت جارى مى شود) نجس است، ولى خون حيواناتى که خون جهنده ندارند مانند ماهى و مار و همچنين خون پشه پاک است.
مسأله 94ـ مردار حيوانى که خون جهنده دارد نجس است در صورتى که خودش مرده باشد، امّا اگر به غير دستور شرعى آن را ذبح کرده باشند پاک است، ولى احتياط مستحبّ پرهيز است، بنابراين گوشت و پوست حيواناتى که از ممالک غيراسلامى مى آورند پاک است، ولى خوردن اين گوشت ها حرام است، مگر اين که يقين به ذبح شرعى آنها پيدا شود، يا آورنده آن خبر دهد که ذبح شرعى شده است.
مسأله 131ـ کسى که از طريق حرام جُنُب شود، خواه به واسطه زنا باشد، يالواط و يا استمناء، عرق او نجس نيست، ولى مادام که بدن يا لباس او عرق دارد با آن نماز نخواند بنابر احتياط واجب.
مسأله 93ـ منى انسان و حيوانى که خون جهنده دارد نجس است، خواه حرام گوشت باشد، يا حلال گوشت و احتياط واجب آن است که از منى حيوانى که خون جهنده ندارد نيز اجتناب شود.
مسأله 59ـ هرگاه آبى که بو، يا رنگ و يا طعم آن بر اثر نجاست تغيير کرده خود به خود رنگ و بو و طعمش از بين برود پاک نمى شود، مگر اين که با آب کر يا باران يا جارى مخلوط گردد.
مسأله 44ـ هرگاه روى زمين يا پشت بام عين نجس باشد و باران روى آن ببارد احتياط واجب اجتناب است، امّا آن مقدار که روى نجس نباريده پاک است و اگر باهم مخلوط شود و از ناودان جارى گردد آن هم پاک است.
مسأله 37ـ آبهاى ايستاده که هروقت از آن برمى دارند باز هم مى جوشد حکم آب جارى دارد و با ملاقات نجاست نجس نمى شود، هرچند کمتر از کر باشد، همچنين آبهاى ايستاده کنار نهرها که متّصل به نهر است.
مسأله 36ـ هرگاه نجاستى به آب جارى برسد و قسمتى از آن، بو، يا رنگ ويا طعم نجس گيرد همان مقدار نجس مى شود و طرفى که متّصل به چشمه است اگرچه کمتر از کر باشد پاک است، ولى طرف ديگر اگر کمتر از کر باشد نجس مى شود، مگر اين که با آب تغيير نکرده، اتّصال به چشمه داشته باشد.
مسأله 27ـ هرگاه عين نجس (مانند خون) به آبى که بيشتر از کر است برسد و قسمتى از آن را تغيير دهد چنانچه باقيمانده به اندازه کر يا بيشتر است، فقط آن قسمت که تغيير کرده نجس مى شود و الاّ تمام آن نجس خواهد شد.
معروف است که «تازى» (سگ شکارى) در احکام نجاست و طهارت با سگهاى دیگر تفاوت دارد. شاید دلیلش این باشد که ـ طبق آنچه در تاریخ آمده ـ اعراب (پس از اسلام) از رفت و آمد تازى به خیمه ها ممانعتى نمى کردند، و تازى حقّ داشت در خیمه با آنها بخوابد، و آن را هدیه اى از سوى خدا مى دانستند. آیا تفاوتى میان تازى و سایر سگها در نجاست مى باشد؟
هنگامی که آب ( قلیل یا کر ) را روی مخرج بول و غائط بریزم، آیا ترشحات آن و غساله ی این آب که پس از برخورد با زمین به طرف لباس یا بدن پاشیده می شود نجس است؟
