پشت پرده اهانت سلمان رشدی به مقدسات اسلام

مسأله ی توهین سلمان رشدى‏ به اسلام، فراتر از تأليف يک كتاب ضد اسلامى است

حکم اعتصاب کارمندان دولت ظالم به خاطر توهین به مقدسات دین

اعتصاب بعضى از کارمندان دولت ظالم، به‌عنوان اعتراض به احکامى که از سوى دادگاه صادر می‌شود و حاوى توهین به دین و مذهب یا موهن جلوه دادن دین است چه حکمی‌ دارد (با توجّه به این‌که گاه این اعتصابات به از دست دادن شغل آن‌ها منجر می‌شود)؟

پیام حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی دامت برکاته در پی جسارت به ساحت مقدس قرآن کریم

مسلما با چنین کارهای سخیف و زشتی نه تنها آسیبی به ساحت مقدس قرآن کریم و دین نورانی اسلام وارد نمی‌شود، بلکه بر ابراز ارادت مسلمانان به این کتاب آسمانی می افزاید

بررسی ابعاد هتک حرمت قرآن در غرب از منظر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

از قرآن سوزی تا قرآن زدایی /  هتک حرمت قرآن به بهانۀ آزادی بیان؟! /  هتک حرمت قرآن، ادامۀ جنگ های صلیبی /  پاسخ قاطع جهان اسلام به هتاکان قرآن /  افزایش گرایش عمومی به «قرآن» در دنیا /  مسلمانان به پا خیزید /  عذرخواهی کافی نیست؛ عاملان اهانت به قرآن مجازات شوند

ضرورت تبلیغ دین در فضای مجازی از منظر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

ضرورت تبلیغ مجازی از منظر اسلام / فضای مجازی، بستری مناسب براي تبليغ دين / لزوم مقابله‌ با اهانت به مقدسات در فضای مجازی / ضرورت پاسخگویی به شبهات دینی در فضای مجازی / نجات جوانان از گرداب مفاسد فضای مجازی / راه اندازی اینترنت ملی، ضرورت تبلیغ دین در فضای مجازی

واکاوی ابعاد توهین غرب به مقدسات اسلام از منظر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

پشت پرده اهانت به پیامبر اعظم(ص)؛ وحشت سران غرب از گسترش اسلام / توهین به مقدسات اسلام با توجیه آزادی بیان / اسلام ستیزی، جریانی سازمان یافته در غرب / تنفر افکار عمومی دنیای اسلام از آمریکا / در مقابل اهانت به مقدسات اسلامی چه باید کرد؟ / غرب از مسلمانان جهان عذرخواهی کند

نامه مهم آیت الله العظمی مکارم شیرازی به مدیر محترم حوزه های علمیه پیش از دیدار با جناب پاپ

شما را شایسته برای چنین سفر و ملاقاتی می دانم و امیدوارم مسئولین واتیکان و خصوصا جناب پاپ همان طور که به این دیدارها و گفت و گوها روی موافق نشان داده اند، به آن نیز اهمیت بدهند

عیدالزهرای واقعی شیعه؛ آغاز امامت و ولایت حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف است

عیدالزهرایی که حضرت فاطمه سلام الله علیها به سبب آن خوشحال هستند آغاز امامت حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه الشریف است، نه تفرقه گرایی و اهانت به مقدسات دیگران

راه وحدت تکیه بر مشترکات و پرهیز از توهین به مقدسات مذاهب اسلامی است

مسلمانان باید دست به دست هم داده و در مقابل دشمنان کینه توز بایستند، ما در قرآن کریم آیات بسیاری درباره وحدت داریم، همچنین در روایات دینی ما نیز تاکیدات ویژه ای درباره لزوم وحدت و همگرایی امت اسلام وجود دارد

غدیر نقطه وحدت جهان اسلام است؛ اجازه اختلاف ندهیم

شیعه امیر المؤمنین علی علیه السلام باید متخلق به اخلاق اسلامی و حسنه باشد؛ شیعه مولا علی علیه السلام اهل احتکار و کارهای ضد ارزشی و غیر اخلاقی نیست

محبت اهل بیت عامل وحدت بین مسلمین است/ پیروزی بر داعش نتیجه اتحاد مسلمانان بود/ امت اسلام در برابر توطئه های آینده دشمن هوشیار باشد

برای اینکه اتحاد مسلمین محکم باشد باید تمام مذاهب اسلامی به مقدسات یکدیگر احترام بگذارند، ما اجازه نمی دهیم که شیعیان به مقدسات اهل سنت اهانت کرده و یا این که اهل سنت به مقدسات شیعه اهانت کنند؛ بنابراین هیچ مذهبی نباید به مقدسات مذهب دیگر اهانت کند.

تبیین عبارت «مقدسات اسلامی» در قوانین جمهوری اسلامی

در برخى از قوانین جمهورى اسلامى از عبارت «مقدسات اسلامى» استفاده‌شده و احکامى بر آن بارشده است. براى روشن شدن این قوانین و دست یافتن به یک چهارچوبِ شفّاف در سیاست‌های فرهنگى و پرهیز از افراط‌وتفریط، لطفاً به سؤالات زیر پاسخ دهید: الف) تعریف مقدسات اسلامى چیست؟ آیا می‌توان براى آن معیارى تعیین کرد و مصادیق مورد اختلاف را با آن معیار سنجید؟ ب) آیا مرجع تشخیص مقدسات اسلامى عرف است و با مراجعه به وجدان اهل عرف می‌توان مصادیق آن را شناخت، یا از امورى است که شناخت آن مستلزم خبرویّت و کارشناسى است؟ واضح است در صورت اوّل، هیئت‌منصفه دادگاه‌های رسیدگی‌کننده به جرائم مطبوعاتى، به‌عنوان نمایندگان افکار عمومى، صلاحیت تشخیص مقدسات اسلامى را خواهند داشت و در صورت دوّم، ارجاع امر به کارشناس یا کارشناسان ضرورت خواهد داشت. لکن این سؤال مطرح است که در صورت دوّم، چنانچه موضوع، بین کارشناسان اسلامى مورد اختلاف باشد، تکلیف چه خواهد بود؟ ج) آیا انتقاد از احکام و مفاهیم قرآن و عترت، یا سیره ائمّه اطهار (علیهم‌السلام)، از مصادیق اهانت است؟ آیا نقد و بررسى آیات، روایات، سیره و احکام فقهى بر اساس روش‌هایی غیر از اسلوب متداول میان علماى دین، نوعى اهانت است؟ اصولاً نقد و بررسى این‌گونه امور در چه صورت اهانت به مقدسات تلقّى می‌شود؟ و درهرصورت، سوء نیّت منتقد، یا عدم قصد اهانت وى، چه تأثیرى در این امر دارد؟