بعضى از زائران ايرانى، كلماتى مانند «لبّيك»، «غير»، «يوم» و مانند آن را بهگونهای ادا مىكنند كه گاه احساس مىشود متمايل به كسره است. در مقابل بعضى از اهل دقّت، يا وسواسیها، اظهار مىدارند كه فتحه بايد کاملاً ظاهر شود و به هنگام تلفّظ چنان اشباع مىكنند كه شبيه به «الف» مىشود (و لبّايك مىگويند) درحالیکه اساتيد قرائت زبان عربى و حتّی خود عربها نيز به دقّتى كه گروه دوّم لازم مىدانند، ادا نمىكنند. لطفاً بفرماييد طرز صحيح قرائت اين كلمات چگونه است؟