در مکانهایی که اهالى روستا و دیگر افراد مقیم شهرستانهای اطراف، براى عزادارى و برگزارى مراسم تعزیهخوانی حاضر میشوند، هنگام اذان بدون اینکه توجّهی به اهمیت نماز اوّل وقت داشته باشند به مراسم ادامه میدهند. البته در مسجد عدّه کمى نماز جماعت برگزار میکنند درصورتیکه میتوانند حداقل به احترام اوقات شرعى، مدّتى مراسم را اجرا نکنند و این در حالى است که گاهى در حین مراسم به امور اقتصادى و معیشتى مردم که امرى پسندیده است میپردازند. نظر حضرتعالی در این زمینه چیست؟
آیا صحیح است که در یک خیابان در فاصله کمتر از پانصد متر، دو یا سه هیئت فعالیت کنند؟ آیا این کار اسراف در مصرف سوخت و انرژى برق نیست؟ آیا بهتر نیست در هر منطقه یک حسینیه عمومی باشد تا در مصرف، صرفهجویی شود؟
در ايّام عزادارى و شهادت ائمّه اطهار (علیهمالسلام) هیئتهای عزادارى در كوچه و خيابان به عزادارى و ذكر مصائب اهلبیت عصمت و طهارت مىپردازند و احياناً عزاداران محترم صدماتى بر بدن خود وارد میکنند لطفاً بفرماييد:
الف) آيا اقامه اين نوع عزاداریها ازنظر عقلى و شرعى بهتر است يا ترك آن؟
ب) آيا اين نوع عزادارىها زنده كردن شعائر الهى محسوب میشود، كه خداوند ما را به آن دستور داده است، يا نوعى بدعت شمرده میشود؟
ج) در خلال اين عزاداریها اشعارى خوانده میشود كه در ضمن آن مطالب اجتماعى و اعتقادى و مصالح مسلمين وجود دارد، آيا اين كار اشكال شرعى دارد؟
د) آيا براى مؤمنين جايز است كه به خاطر بعضى از فشارهاى داخلى و خارجى، كه هدفشان محو عزادارى اهلبیت (علیهمالسلام) است، دست از عزادارى بردارند؟
و) آيا پدران حقدارند فرزندان را از شركت در چنين مراسمى منع كنند؟
اگر شخصى در آشپزخانهای که غذاى عاشورا و تاسوعاى حسینى را آماده میکند بهقصد خدمت به امام حسین (علیهالسلام) بدون هیچ چشمداشتی کار کند و نداند صاحب آشپزخانه براى پخت غذا پول دریافت میکند یا خیر، آیا این خدمت موردقبول خدا و امام حسین (علیهالسلام) واقع میشود؟
اگر حضور عدّهای در هیئت، سبب اخلال در امر تعظیم شعائر اسلامى گشته و باعث هتک حرمت مجالس ائمّه اطهار (علیهمالسلام) گردد، آیا براى مسئولین هیئت حق بیرون انداختن و یا حق ممانعت از ورود این افراد محفوظ است؟