برخى از پزشكان ادّعا می‌کنند در صورت برنامه‌ریزی براى جلوگيرى از اتلاف وقت مردم، ممكن است در مقاطعى پزشك بدون بيمار بماند. در تعارض بين هدر رفتن وقت مردم و معطّل شدن احتمالى پزشك، كدام ترجيح دارد؟
آیا برای انجام کارهای تحقیاتی و آزمایشگاهی که برای درمان خود بیمار لازم نیست، مانند نمونه‌گیری یا تزریق و ... بدون مطلع کردن بیمار یا ولی وی از اینکه اقدام پزشک برای بررسی علمی و تحقیقاتی است، جایز است؟
پيروى از دستورات اساتيدى كه مقيّد به ضوابط شرعى نيستند، مثلاً باوجود دانشجویان هم‌جنس به دانشجوى غير هم‌جنس دستور معاينه بيمار را می‌دهند، چه حكمى دارد؟ با توجّه به اينكه سرپيچى از دستور آنان ممكن است در نمره قبولى دانشجو تأثیرگذار باشد.
در معاينات و درمان‌هایی كه توسّط دانشجویان رشته پزشكى، انترنها و مانند آن صورت می‌گیرد، چنانچه ضرر و خسارت مالى يا جانى متوجّه بيمار گردد، چه كسى ضامن است؟
چنانچه بنا بر ضرورت در آموزش پزشكى لازم شود دانشجو يا پزشك نامحرم، بيمار را معاينه يا درمانى كند كه ملازم لمس و نظر است، آيا اجازه بيمار يا بستگان وى لازم است؟
در بیمارستان‌ها و مراكز آموزش پزشكى، دانشجویان جهت آموزش مبادرت به معاينه نواحى مختلف بدن مانند شكم، سينه، لگن، نواحى تناسلى و ديگر اعضاى بيمار غير هم‌جنس می‌نمایند. با توجّه به اينكه اين امر یک موضوع آموزشى است كه در برنامه تربيت پزشكان قرار دارد چه حكمى دارد؟ و نظر مبارك در مورد حدود آن چيست؟
آيا نگاه مستقيم به عورت بيمار، براى يادگيرى مسئله مهم پزشكى، يا درمان جايز است؟ با فرض اينكه در حال حاضر در محیط‌های آموزشى از طريق نگاه مستقيم به عورت بيمار آموزش داده می‌شود و شرايط و مقدّمات نگاه غیرمستقیم فراهم نشده است.
اگر فرد ثروتمندى کلیّه حقوق واجب شرعى خود، نظیر خمس و زکات را ادا کند، ولى در جامعه اسلامى افرادى را مشاهده نماید که به دلیل فقر و گرفتارى دچار بیماری‌هایی نظیر سوءتغذیه‌اند که به‌تدریج منجر به مرگ آن‌ها می‌شود، یا بیمارانى را سراغ داشته باشد که به دلیل نداشتن هزینه درمان در معرض مرگ هستند، آیا وظیفه دارد بخشى از دارائی‌اش را براى موارد فوق الاشاره اختصاص دهد؟
چنانچه دکتر مریض را از روزه گرفتن منع کند (با توجّه به اینکه بعضى از دکترها نسبت به مسائل شرعى بى اطّلاع هستند) آیا نظریه او در این مورد قابل‌قبول است؟
بیمارانى که داراى ناراحتى لثه می‌باشند، به هنگام غذا خوردن مقدارى خون از لثه آن‌ها خارج و با غذا مخلوط می‌گردد، خوردن غذاى فوق براى آن‌ها چه حکمى دارد؟
