در برخى بیماریها، مثل نارسایى کلیه، با اطمینان میتوان به بیمار توصیه نمود که روزه نگیرد امّا در خیلى از موارد به علّت شکی که در اصل بیمارى، یا چگونگى تأثیر روزه بر آن وجود دارد، یا به علّت عدم وجود تحقیقات و نتایج لازم در مورد اثرات روزه بر بسیارى از بیماریها و کلاً به خاطر عدم امکان تعیین نقش روزه بر بیمارى، پزشک واقعاً نمیداند روزه را به بیمار توصیه کند یا خیر؟ در این صورت وظیفه پزشک چیست؟