حضرتعالی در کتاب ( انوار الفقاهه ) در مکاسب محرمه بحث هجو مانند سائر فقها فرموده اید: هجو کافر جایز است؛
حال سؤال اینجاست که این حکم مطلق است و شامل کفار حربی و ذمی هر دو میشود یا کافر ذمی از این حکم به دلیل قرار داد ذمّه استثناء شده است؟
عده‌ای از مسلمانان به کشوری که کافر اهل کتاب هستند، هجرت کردند و مقیم آنجا شدند و تابعیتش را گرفتند، و به اصطلاح عضو جامعه شهروندی آنجا شدند، این کشور متبوع حالا با یک کشور همکیش خودش (مسیحی) درگیر شده و به همه ساکنین ۱۸ تا ۵۵ ساله فراخوان جنگ داده و اعلان بسیج نموده است و بسیج هم اجباری‌ست؛
تکلیف این مسلمانان در این میان (درگیری بین دو کشور مسیحی و ناچار از اعزام به جبهه جنگ) چیست؟
رفتن اختیاری؟
با اکراه؟
فرار کردن‌شان؟ (در صورت امکان)
اگر کشتند؟
یا کشته شدند؟
اگر زن و شوهر مسلمانی صاحب فرزندی شدند که این فرزند هنوز به دنیا نیامده است قبل از تولد فرزند پدر و مادر از دین خارج شدند و فرزند به دنیا آمد ازنظر اهلیت دارای چه وضعیتی است؟
ما به‌تازگی در کشوری اروپایی پناهنده شده‌ایم که ماهیانه مبلغی را به‌عنوان کمک‌خرجی به ما می‌دهند حال سؤال بنده این است 1.آیا این پول که از طرف مسیحیان بما می‌رسد درصورتی‌که گذشت سال خمسی مشمول خمس میشود؟ 2. اگر در کشور اروپایی کارکنیم و صاحب‌کار مسیحی باشد خمس ما چگونه خواهد بود؟
اگر حقی از کافری بر ذمه انسان باشد یا در مورد لقطه ای که در شهر کفار پیدا می کند و لازم است رد مظالم و یا صدقه از طرف آنها بدهد نیت صدقه از طرف کافر اشکال ندارد؟
