عدهای از مسلمانان به کشوری که کافر اهل کتاب هستند، هجرت کردند و مقیم آنجا شدند و تابعیتش را گرفتند، و به اصطلاح عضو جامعه شهروندی آنجا شدند، این کشور متبوع حالا با یک کشور همکیش خودش (مسیحی) درگیر شده و به همه ساکنین ۱۸ تا ۵۵ ساله فراخوان جنگ داده و اعلان بسیج نموده است و بسیج هم اجباریست؛
تکلیف این مسلمانان در این میان (درگیری بین دو کشور مسیحی و ناچار از اعزام به جبهه جنگ) چیست؟
رفتن اختیاری؟
با اکراه؟
فرار کردنشان؟ (در صورت امکان)
اگر کشتند؟
یا کشته شدند؟
در شهری فساد و منکرات و بدحجابى شایع گشته، شخصی که بههیچوجه تاب تحمّل آن را ندارد. با توجّه به دستور اکید خداوند متعال در قرآن کریم، سوره مبارکه نساء، آیه 100، آیا براى نجات خود از این فساد، بهتر نیست به شهرهاى دیگری هجرت نماید؟
هرگاه کفّار بر یکى از کشورهاى اسلامى مسلط شوند و اظهار شعایر اسلامى در آن کشور مقدور نباشد، ولى امکان هجرت به کشورى که اظهار شعایر دینى در آن ممکن است، وجود داشته باشد، آیا هجرت واجب میشود؟
در شهری فساد و منکرات و بدحجابى شایع گشته، شخصی که به هیچ وجه تاب تحمّل آن را ندارد. با توجّه به دستور اکید خداوند متعال در قرآن کریم، سوره مبارکه نساء، آیه 100، آیا براى نجات خود از این فساد، بهتر نیست به شهرهاى دیگری هجرت نماید؟
هرگاه کفّار بر یکى از کشورهاى اسلامى مسلّط شوند، و اظهار شعایر اسلامى در آن کشور مقدور نباشد، ولى امکان هجرت به کشورى که اظهار شعایر دینى در آن ممکن است، وجود داشته باشد، آیا هجرت واجب مى شود؟