چنانچه در هنگام سجده، بین مهر و پیشانی چیزی حایل شود و شخص با وجود علم به رفع حائل، ولیکن با جهل به حکم ابطال نماز در صورت سر برداشتن اختیاری در سجده، برای برطرف کردن حایل سر را از از مهر جدا کند نمازش چه حکمی دارد؟
شخصی مدتی نماز خود را بر روی چیزی خوانده است که تصور می کرده مهر است اما بعد از مدتی معلوم شده است چیزی غیر از مهر است، نماز های خوانده شده ی او چه حکمی دارد؟
آیا در نماز، به جاى ذکرهایى که معمول است و در رساله هاى عملیّه نیز آمده است، مى توان ذکرهایى را که در بعضى از احادیث وارد شده، گفت؟ مانند حدیث محمّد بن مسلم از امام صادق(علیه السلام) که مأموم بعد از این ذکر امام: «سَمِعَ اللّهِ لِمَنْ حَمِدَهُ»، بگوید: «رَبَّنا وَ لَکَ الْحَمْدُ».
آيا مى توان در ركوع آخر نماز، جمله «وعجّل فرجهم والعن اعدائهم أجمعين» را گفت؟ در ضمن شخصى چندين سال است كه جملات مزبور را در ركوع آخر نمازهايش گفته، وظيفه شرعى ايشان چيست؟