درباره کسی که یکسال نماز قضا می خواند (از خودش یا میت) ومثلا درهر جلسه، 17 رکعت پشت سرهم (صبح ظهر عصر مغرب عشاء) می خواند؛ آیا دو مطلب زیر طبق فتوای آیت الله مکارم شیرازی مدظله العالی صحیح است؟
1.اگر وقتی که مشغول خواندن نماز قضای عصر است دربین نماز، شک کند که آیا قبل از آن ، قضای ظهر را خوانده یا نه در اینصورت: (باید) یا می تواند نیت را به نماز قضای ظهر عدول بدهد؟
2.اگر مشغول نماز قضای عشا است و در بین آن شک کند که قبل از آن، قضای مغرب را خوانده یا نه؛اگر وارد رکوع چهارم نشده است، عدول به قضای مغرب کند،ولی اگر وارد رکوع چهارم شده، نمازش باطل است و باید رها کند و از ابتدا قضای مغرب و سپس قضای عشاء را بخواند؟
کسی که بخواهد در بین نماز مغرب ادایی، به نماز قضای صبح ، عدول کند اگر در رکعت سوم قبل از اینکه به رکوع برود چنین قصدی کند و بنشیند :
اولا: آیا بعد از نشستن ، باید مجددا تشهد را بخواند یا اینکه سلام دادن کفایت می کند؟
ثانیا: آیا بخاطر ایستادن اضافی(رکعت سوم) که داشته سجده سهو واجب است؟ آیا در یا مورد ، سهو ، صدق می کند که سجده سهو لازم باشد؟
شخصى مقدارى از املاك خويش را وقف امام حسين (ع) كرده و وقف نامه كتبى نيز تنظيم و امضا نموده، و آن را نزد شخصى به امانت گذاشته است. پس از گذشت چند ماه پشيمان گشته، و از وقف عدول نموده، و وقف نامه را از شخص مزبور گرفته، و پس از فوت واقف، يكى از بستگان او تصوير وقف‌نامه را به اداره اوقاف تحويل مى‌دهد. لطفاً بفرماييد :
الف) آيا وقف بر امام حسين (ع) از اوقاف عامّه است يا خاصّه؟
ب) آيا در وقف بر آن حضرت، قبول حاكم شرع، لازم است؟
ج) آيا در صحّت وقف برآن حضرت، قبض متولّى وقف يا حاكم شرع شرط هست؟
د) آيا به مجرد انشاى كتبى، وقف محقّق مى‌شود؟
ه) آيا در مفروض سؤال، واقف حق عدول از وقف داشته است؟
کسی که به قصد مسافت شرعی حرکت کرده و پس از گذشتن از حدّ ترخص نمازش را به صورت قصر خوانده، اگر پیش از رسیدن به چهار فرسخ از قصدش برگردد یا قصد اقامت ده روز کند، نمازهایی را که قصر خوانده، چه حکمی دارد؟
اگر شخصی برای فرار از روزه به فردی که مقلد معظم له است بگوید: با فروبردن سر در آب روزه را باطل کند و بعد از اتمام ماه رمضان، برای جبران کفاره آن به آیت‌الله سیستانی عدول نماید، این کار جایز است؟
گمان می‌کردم قضا روزه سال قبل را بجا نیاوردم و در قضا نیت سال قبل کردم اما یقین کردم که آن را بجا آورده‌ام آیا می‌توانم آن را به‌حساب روزه چند سال قبل‌تر قرار دهم؟
شخصى پس از فوت مرجع تقلیدش از مجتهدى تقلید نموده، ولى قبل از عمل به فتواى آن مجتهد مجدداً از مرجع قبلى که فوت نموده تقلید کرده است، آیا عدول با توصیف فوق‌الذکر جایز می‌باشد؟ با در نظر گرفتن اینکه در بعضى از مسائل ازجمله در مسائل تقلید، مقلّد همین مجتهد زنده می‌باشد.
آیا آنچه مشمول مسئله بقاء بر میت نیست و اگر خلاف نظر میت هم باشد باید از حیّ تقلید شود فقط اصل مسئله بقاء است یا مسائلی که نتیجتاً در بقاء یا عدم بقاء تأثیر دارد هم همین‌طور است؟ مثلاً حیِّ و میت در جواز رجوع به فالاعلم در احتیاطات اعلم اختلاف دارند و میت قائل به جواز و اعلم است و حیّ قائل له عدم جواز و فالاعلم است؟
آيا تبعيض در يك مسئله جزئى از يك باب فقه جايز مى‌باشد، به‌طوری‌که امروز در آن مسئله از مجتهدى تقليد كرده و فردا در همان مسئله از مجتهدى ديگر تقليد كند؟
مسأله 1334ـ در روزه واجبى که وقت آن معيّن نيست (مانند روزه قضا) اگر قصد کند يکى از مبطلات روزه را انجام دهد يا مردّد شود که به جا آورد يا نه، چنانچه به جا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيّت کند روزه اش صحيح است و اگر روزه مستحبی باشد تا پیش از غروب آفتاب می تواند دوباره نیت کند.
مسأله 1333ـ هرگاه در ماه رمضان يا هر روزه واجب معيّن ديگر، از نيّت روزه برگردد، يا مردّد شود که روزه بگيرد يا نه، روزه اش باطل مى شود، همچنين اگر نيّت کند چيزى که روزه را باطل مى کند به جا آورد، مثلاً تصميم بر خوردن غذا بگيرد، روزه اش باطل مى شود، هرچند اصلاً غذا هم نخورد، مگر اين که در آن حال توجّه نداشته باشد که فلان عمل روزه را باطل مى کند.
مسأله 904ـ هرگاه غير سوره «قُلْ هُوَ اللّهُ» و «قُلْ يا اَيُّهَا الْکافِرُونَ» را در نماز بخواند مى تواند آن را رها کرده و سوره ديگرى را بخواند، به شرط اين که به نصف نرسيده باشد.
مسأله 903ـ عدول کردن از سوره «قُلْ هُوَ اللّهُ»، يا سوره «قُلْ يا اَيُّهَا الْکافِرُونَ» به سوره ديگرى در هر نماز باشد جايز نيست، جز در نماز جمعه که اگر به جاى سوره جمعه و منافقين يکى از اين دو سوره را بخواند پيش از آن که به نصف برسد مى تواند آن را رها کرده، سوره جمعه و منافقين را بخواند.
ز: نماز جمعه دو رکعت است مانند نماز صبح و دو قنوت دارد يکى در رکعت اوّل پيش از رکوع و دومى در رکعت دوم بعد از رکوع. مستحبّ است امام در رکعت اوّل، بعد از حمد، سوره جمعه را بخواند در رکعت دوم، سوره منافقين را و هرگاه مشغول يکى از اينها شود احتياط واجب آن است که به سوره ديگرى عدول نکند.
مسأله 699ـ عدول از نماز قضا به نماز ادا و از نماز مستحب به نماز واجب، جايز نيست، ولى عدول از نماز ادا به قضا جايز است و اگر نماز قضا، قضاى همان روز باشد احتياط واجب اين است که عدول کند و بعد از فراغت از نماز قضا، نماز ادا را بخواند، البته اين در صورتى است که جاى عدول باقى باشد، مثلاً در صورتى مى تواند نيّت را به قضاى صبح برگرداند که داخل رکوع رکعت سوم از نماز ظهر نشده باشد.
مسأله 678ـ هرگاه از روى غفلت يا فراموشى شروع به نمازعشا کند و در اثنا بفهمد که نماز مغرب را نخوانده بايد نيّت را به نماز مغرب برگرداند، مگر اين که وارد رکوع رکعت چهارم شده باشد که در اين صورت عدول جايز نيست و بايد ادامه دهد و نماز مغرب را بعد به جا آورد.
مسأله 16ـ عدول، يعنى تغيير تقليد از مجتهدى به مجتهد ديگر، جايز نيست بنابر احتياط واجب، مگر آن که مجتهد دوم اعلم باشد و اگر بدون تحقيق عدول کرده بايد بازگردد.
