آیا وقتی ما دعا می کنیم وقتی خداوند بخواهد اجابت کند به اصطلاح دلش به رحم می آید (که خداوند از صفت بشری مبرّاست ) و یا با علم الهی خود هر چیزی که درست است انجام می شود و دعا کردن ما فقط نشان دهنده ی افتادگی در برابر خداوند است، در حالی که در قرآن آمده که مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم معنی این جمله چیست(آیا با صفات خداوند جور در می آید)؟ در یک کلام فلسفه ی دعا و نیایش چیست؟
فلسفه پوشش و حجاب زن به هنگام نماز چیست؟ مگر خداوندِ جمیل و دوست دارِ زیبائیها، از همه کس حتّى شوهر به زن نزدیکتر نیست؟ پس چرا زن باید خود را در مقابل خداوند بپوشاند؟
چطور می شود که در زمان غیبت امام معصوم علیه السلام نماز فطر مستحب باشد ولی در زمان حضور امام معصوم علیه السلام واجب ؟ به عبارتی چگونه است که یک امر مستحب واجب می شود؟
لطفاً در صورت امکان فلسفه بیان احتیاط واجب از طرف مرجع تقلید را بیان نمایید، و به‌عبارت‌دیگر در چه مواردی به‌جای اینکه مرجع تقلید فتوای صریح بیان کند می‌تواند احتیاط واجب نماید و آیا در موارد متعددی که حضرت‌عالی می‌فرمایید ممکن است که وظیفه مکلف تفاوتی داشته باشد؟
