آیا روایت یا حدیثی در خصوص عدم ازدواج با افراد زاغچشم یا چشمهای رنگی داریم یا خیر؟ چون فردی اظهار میکرد که از یکی از ائمه ظاهراً امام باقر (ع) روایتی در این خصوص داریم.
اگر زنی در عقد موقّت شخصی بوده است و الان می خواهد دوباره به عقد موقّت شخص دیگری درآید؛ اما این زن نمی داند که نفر قبلی دخول کرده است یا نه، در فرض مسئله تکلیف او چه می باشد؟
در بعضی مناطق مرسوم است که زنها پس از مرگ شوهران، یا بستگان نزدیک خود تا مدّتى طولانى لباس مشکى مىپوشند، صلهرحم را ترک مىکنند و از منزل خارج نمىشوند، در مراسم شادى دیگران شرکت نمىکنند، به مسافرت نمىروند، سروصورت خود را اصلاح نمىکنند و حتّى بعضى از آنها با اینکه جوان هستند دیگر ازدواج نمىکنند، این امور شرعاً چه حکمى دارد؟
من خانمی هستم ۲۰ ساله و ازدواج کردم همسرم بعد از ازدواج به من گفت که درویش است از فرقه قادریه، موهایش را بلند میکند گاهی اوقات تیغبازی میکنند یا لامپ مهتابی میخورند خواهش میکنم به من بگویید چه کارکنم؟
مسأله 2112ـ پسر نمى تواند با دخترى که مادر يا مادر بزرگ او آن دختر را شير کامل داده ازدواج کند، و نيز اگر زن پدر انسان از شير مربوط به پدر او دخترى را شير داده باشد پسر نمى تواند با آن دختر ازدواج نمايد.
مسأله 2170ـ اگر مردى زنى را فريب دهد که از شوهرش طلاق بگيرد و همسر او شود طلاق و عقد آن زن صحيح است، ولى هر دو معصيت بزرگى انجام داده اند (البتّه اين در صورتى است که قبلاً زنا با آن زن نکرده باشد و الاّ بر او حرام ابدى است).
مسأله 2149ـ عدّه ازدواج موقّت بعد از تمام شدن مدّت، در صورتى که عادت ماهانه مى بيند، به مقدار دوحيض کامل است و اگر عادت نمى بيند چهل وپنج روز تمام است.
مسأله 2144ـ ازدواج موقّت طلاق ندارد، هر زمان مدّتش تمام شود يا مرد مدّت را به او ببخشد از قيد همسرى او رها مى شود و پاک بودن از عادت ماهانه و همچنين شاهد گرفتن لازم نيست.
مسأله 2122ـ مرد نمى تواند با دو خواهر اگرچه رضاعى باشند ازدواج کند و اگر دو زن را عقد کند بعد بفهمد خواهر بوده اند عقد اوّلى صحيح و دومى باطل است و اگر عقد در يک وقت بوده هر دو باطل است.
مسأله 2120ـ مرد نمى تواند بدون اذن همسر خود با خواهرزاده يا برادرزاده رضاعى زن خود ازدواج کند و نيز احتياط واجب آن است که اگر با پسرى (العياذ باللّه) لواط کرده با دختر و خواهر مادر رضاعى آن پسر ازدواج نکند.
مسأله 2109ـ هرگاه زنى بچه شیرخواری را با شرايط شرعی شیر دهد، پدر آن بچه مى تواند با آن زن یا دخترهايى كه از آن زن به دنيا آمده اند ازدواج كند و نيز مى تواند دختر شوهرى را كه شیر مربوط به اوست (چه نسبی و چه رضاعی ) به ازدواج خود درآورد، هم چنین ازدواج با دخترهاى رضاعی آن زن از شوهر ديگر مانعى ندارد، هر چند موارد مذکور کراهت دارد.
مسأله 2103ـ هرگاه با زنى ازدواج کند و کسى بگويد آن زن شوهر داشته ولى خود زن بگويد نداشته ام و شرعاً هم ثابت نشود بايد حرف زن را قبول کرد، ولى اگر فرد مورد اعتمادى تصديق کند که شوهر داشته احتياط واجب آن است که او را طلاق دهد.
مسأله 2099ـ هرگاه کسى دخترى را براى پسر خود عقد کند، خودش مى تواند با مادر آن دختر ازدواج نمايد، همچنين اگر اوّل خودش با مادر آن دختر ازدواج کرده مى تواند آن دختر را براى پسر خود بگيرد.
مسأله 2097ـ مرد مسلمانى که مسلمان زاده است اگر مرتد شود، يعنى منکر خدا يا پيغمبر(صلى الله عليه وآله) گردد، يا يکى از احکام مسلّم اسلام مانند واجب بودن نماز و روزه را انکار کند بطورى که انکار کردن آن معنايش انکار خدا يا پيغمبر(صلى الله عليه وآله) باشد، ازدواج او باطل مى شود و همسرش بايد از او کناره گيرى کند و عدّه وفات يعنى عدّه زنى که شوهرش مرده است بگيرد و بعد مى تواند ازدواج کند و اگر زن يائسه باشد، يا هنوز نزديکى نکرده باشند عده لازم نيست.
مسأله 2091ـ نگاه کردن مرد به زنى که مى خواهد با او ازدواج کند به منظور آگاه شدن از حسن و عيب او جايز است حتّى اگر با يک بار نگاه کردن اين منظور حاصل نشود مى تواند چند بار در چند مجلس نگاه کند.
مسأله 2079ـ ازدواج موقّت بعد از تمام شدن مدّت آن، عدّه دارد، به شرحى که در کتاب طلاق خواهدآمد و فرزندانى که از آن متولد مى شوند تمام حقوق فرزندى را دارند و از پدر و مادر و بستگان خود ارث مى برند هرچند آن زن و شوهر از هم ارث نمى برند.
مسأله 2076ـ پدر يا جدّ پدرى مى تواند براى محرم شدن با زنى او را به عقد موقّت پسر نابالغ خود درآورد (به شرط اين که مدّت عقد به اندازه اى باشد که پسر به حدّ بهره گيرى جنسى برسد) و نيز مى تواند دختر نابالغى را براى محرم شدن بستگان به عقد کسى درآورد (به همان شرط که در مورد پسر گفته شد) و در هر دو صورت بنابر احتياط واجب بايد عقد فايده اى براى آن دو داشته باشد و خالى از مفسده باشد.
مسأله 2075ـ همسر موقّت مى تواند بدون اجازه شوهر از خانه بيرون رود يا کارى در خارج خانه براى خود انتخاب کند، مگر اين که به خاطر بيرون رفتنش حقّ شوهر از بين برود.