نقش شعرای مشهور اهل بیت علیهم السلام در تداوم فرهنگ عاشورا از منظر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

نگاه اسلام به شعر و شاعری / طبقات شعرای اسلام / شعرای مشهور اهل بیت علیهم السلام؛ مورد تحسین ائمه ی شیعه / روایت خونخواهی حسین علیه السلام در اشعار فرزدق شاعر / شعر عاشورایی کمیت اسدی در محضر امام باقر علیه السلام / امام باقر علیه السلام و تأیید کمیت اسدی؛ شاعر آزاده و مدافع مکتب ولايت / شعر خوانی عاشورایی شعرای اهل بیت علیهم السلام در محضر امام صادق علیه السلام / روایت ابو هارون از مرثیه خوانی نزد امام صادق علیه السلام / شکوه فرهنگ عاشورایی در اشعار دعبل خزاعی / قصیده ای از دعبل که امام رضا علیه السلام را گریاند / توصیه ای به شاعران جوان آیینی

شاخصه های سبک زندگی عاشورایی از منظر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی

سیره ی معصومین علیهم السلام؛ الگوپذیری و بازتولید سبک زندگی عاشورایی / خانواده گرایی در سبک زندگی عاشورایی / شکوه معنویت در خانواده حسینی؛ الگوی بی بدیل در ارتقای سبک زندگی اسلامی / تکریم و احترام؛ شاخصه ی کلیدی در سبک زندگی حسینی / بهار احساس و عاطفه در سبک زندگی حسینی / غیرت ورزی و پاسداری از حریم خانواده

حکم ترجمه قرآن کریم به‌صورت شعر

یکى از برادران شاعر جوان، اخیراً ترجمه کل قرآن مجید را به شعر و به نظم درآورده است که به‌عنوان نمونه دو سوره حمد و کوثر ضمیمه است. سوره حمد: سرآغاز صحبت به نام خداست *** که بخشنده و مهربان کبریاست ستایش بود خاص آن کردگار *** که باشد دو گیتى از او برقرار که بخشنده و مهربان است نیز *** بود صاحب عرصه رستخیز تو را می‌پرستیم تنها و بس *** نداریم یاور به‌غیراز تو کس مرا کن هدایت به راه درست *** به آن‌کس که مُنعَم ز نعمات تُست نه آنان ‌که خشمت بر آنان رواست *** نه آنان ‌که هستند گم ره ز راست؛ و نظم سوره کوثر: سرآغاز صحبت به نام خداست *** که بخشنده و مهربان کبریاست همانا تو را اى پیامبر که ما *** نمودیم خود حوض کوثر عطا تو هم پس به شکرانه مى خوان نماز *** براى خدایت بکن ذبح باز همانا همان‌ کس که عیبت بخواند *** خودش نسل مقطوع و ابتر بماند؛ لذا با توجه به این‌که نشر فرهنگ قرآنى با زبان شعر که در بسیارى از مردم اثر عمیق و مثبت دارد، یکی از نهادهای فرهنگی مصمّم است آن را تکثیر و ترویج دهد، نظر حضرت‌عالی در این مورد چه است؟

حکم خواندن شعر توسط روزه‌دار و مُحرِم

مرحوم حاج شیخ عباس قمى (ره) در «مفاتیح‌الجنان» از امام صادق (علیه‌السلام) نقل می‌کند که «مکروه است روایت شعر براى روزه‌دار و مُحرم و در حرم و در روز جمعه و شب‌ها و لو شعر حق باشد» حضرت‌عالی در این مورد چه می‌فرمایید؟

سرودن شعر از منظر اسلام

در بعضی روایات، شعر خواندن حتی اگر شعر حق باشد، عملی مکروه شمرده‌شده است درصورتی‌که ما علما و بزرگانی در دین می‌شناسیم که شعر می‌گفتند. این دو چگونه قابل‌جمع است؟

حفظ قرآن به صورت شعر و آهنگ

فرزندم سورهای کوتاه رابه صورت شعر و آهنگ حفظ میکند ایا این کار شرعا اشکال دارد؟